என் வாழ்க்கையின் சின்ன சின்ன அன்றாட சந்தோஷங்கள், சம்பவங்கள், அனுபவங்கள், நினைவுகளை “என் வாழ்க்கை பயணத்தின் பாதச்சுவடுகள்” என்ற தலைப்பில் அவ்வப்போது பதிவுசெய்ய உத்தேசித்து உள்ளேன். இது 27 டிசம்பர் 2013 அன்று பதித்த பாதச்சுவடுகள்.
என் கல்லூரி நண்பன்.. மணிகண்டன் என்கின்ற தர்வேஷ். சினிமாவில் பல கட்ட போராட்டங்களுக்கு பிறகு, பல வருட காத்திருப்புகளுக்கு பிறகு, இன்று இரண்டாவது நாயகனாக “புவனக்காடு” என்கின்ற திரைப்படத்தின் மூலம் அறிமுகம் ஆகிறான்! விஜய் சேதுபதியுடன் சேர்ந்து பல சினிமா தயாரிப்பு அலுவலங்களுக்கு இருவரும் வாய்ப்பு தேடி அலைந்த காலங்களும் உண்டு. இந்த படம் நிச்சயம் அவனுக்கு முதற்படிக்கட்டு தான். அடுத்து விரைவில் அவன் முழு கதாநாயகனாக நடித்து இன்னொரு படம் வெளியாக இருக்கிறது. 2014ஆம் வருடம் அவனுக்கு மிகச் சிறந்த வருடமாக அமைய வேண்டி வாழ்த்துக்கள்!
எதிர்பாராவிதமாய் இன்று இத்திரைப்படம் சேலத்தில் வெளியாகவில்லை. ஆதலால் இன்னும் அதனை பார்க்க இயலவில்லை.சென்னையில் இத்திரைப்படம் வெளியாகும் திரையரங்கை காண, மொபைலில் ஆன்லைன் டிக்கெட் புக்கிங்கில் தேடியபோது அவனுடைய பெயரையும் பட்டியலில் கண்டபோது மனதினுள் அளவில்லாத மகிழ்ச்சி. இவனுக்கும் எனக்கும் மிகபெரிய பெரிய தொடர்பு உண்டு. அவனுடைய விடாமுயற்சியை கண்கூடாக பார்த்து வியந்திருக்கிறேன். ஏற்கனவே செல்வராகவனை பற்றி நான் எழுதிய கட்டுரையில் இவனை பற்றியும் பெயர் குறிப்பிடாமல் பதிவு செய்திருந்திருக்கிறேன்.
அதிலிருந்து சிலவரிகள். (சுமார் எட்டு வருடங்களுக்கு முன்னர்)
/// என்னை போல் சினிமா ஆசையுடன் இரண்டு நண்பர்கள் அப்போது இருந்தனர். ஒருவனுக்கு நடிகராக வேண்டும் ஆசை. இன்னொருவனுக்கு கிராபிக்ஸ் வேலை சேர. அவர்களுக்கும் கல்லூரி முடிந்ததும் சென்னை செல்வது தான் திட்டம். பார்ட்னர்ஸ் ஆப் கிரைம் என்பது போல் நாங்கள் மூவரும் ஒன்று சேரவேண்டி இருந்தது. பகலில் கல்லூரி. மாலை முதல் இரவு வரை ஒரு மைதானத்தில் அமர்த்து அவரவர் கனவை விவாதிப்போம். என்னுடைய கனவுகளும் அங்கு தான் பிறக்க ஆரம்பித்தது. சினிமா பற்றி நிறைய பேசுவோம். கதை விவாதம் செய்வோம்.
———-
———
———
ஒரு சில மாதங்கள் கழித்து ஒரு வீக் என்ட் சென்னை சென்றேன். நடிகராகும் கனவில் கல்லூரி முடிந்ததும் என்னுடன் சென்னை செல்வதாய் இருந்த நண்பன் இப்போது சென்னையில் தான் இருந்தான். இன்னும் அவனுக்கு பெரிதாக வாய்ப்பு கிடைக்காவிட்டாலும் இப்போது வந்த “எங்கேயும் எப்போதும்” படம் வரை சில படங்களில் தலை காட்டி விட்டான். அவன் சொன்னது மாதிரியே கல்லூரி முடிந்ததும் வாய்ப்பு தேடி சென்னை வந்துவிட்டான். என்னையும் சென்னைக்கு வந்து விடு என்று அப்போது கூப்பிட்டுக்கொண்டு இருந்தான்.
அன்று அவன் தங்கி இருந்த அறைக்கு சென்றேன். அவனிடம் பணம் இல்லை. நான் தான் உணவு வாங்கி கொடுத்தேன். அவனுடைய சின்ன ரூமில் பல பேர் தங்கி இருந்தனர். அங்கு அப்போது அழுக்கு லுங்கியுடன் சவரம் செய்யாத முகத்துடன் ஒருவன் அமர்ந்து இருந்தார். அவரை காட்டி இவர் அந்த படத்தில் உதவி இயக்குனராக இருந்தவர் என்று அறிமுகம் செய்து வைத்தான். உதவி இயக்குனர் என்றதும் எனக்கு அவர் மேல் கொஞ்சம் மரியாதை வந்தது. நடிக்க வாய்ப்பு தேடும் நபர்களில் போட்டோ ஆல்பம் சிலது அவன் ரூமில் இருந்தது. நீண்ட நாட்கள் ஆனது என்பதால் நானும் அவனும் நிறைய பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்.
சிறிது நேரத்தில் அந்த உதவி இயக்குனர் அறையை விட்டு வெளியே சென்று என் நண்பனை கூப்பிட்டு அவனிடம் மெதுவாய் ஏதோ சொன்னார். அது என் காதிலும் விழுந்தது. அதை கேட்டது எனக்கு தூக்கி வாரி போட்டது. ///
மேலும் வாசிக்க – http://www.cpraveen.com/suvadugal/meeting-with-selvaraghavan/
———————————————————————————————————————————–
// என்றென்றும் புன்னகை – சினிமா விமர்சனம் //
வழக்கம் போல் ஒரு மொக்கை படமாகத்தான் இருக்கும் என நினைத்திருந்தேன் ட்ரைலர் பார்த்தபோது! பரவாயில்லை ஏதோ சுமாரான ஒரு படம் என்று நினைத்திருந்தேன் மேலோட்டமாய் முகப்புத்தக விமர்சனங்கள் பார்த்தபோது! ஆனால் நீண்ட நாட்களுக்கு பிறகு இப்படி நான் வயிறு வலிக்க சிரித்து, மகிழ்ந்து, ரசித்து பார்த்த படம் இதுதான் என்று புரிந்தது திரையரங்கம் சென்று முழுப்படமும் பார்த்தபொழுது!
சந்தானம், ஜீவா, த்ரிஷா ஆகியோரின் மிகச்சிறந்த படங்களில் இதுவும் ஒன்றாக நிச்சயம் இருக்கும். சோக காட்சிகளிலும் ஊசி ஏற்றுவது போல் காமடியை நுழைத்த இயக்குனருக்கு சபாஷ். மீண்டும் குடும்பத்துடன் விரைவில் இன்னொருமுறை பார்ப்பேன். டோன்ட் மிஸ் இட். என்றென்றும் புன்னகை! முடிவில்லா புன்னகை!
————————————————————————————————————————————
எழுத்தாளார், நண்பர் “குமார நந்தன்” என்னுடைய முதல் சிறுகதை படித்துவிட்டு தன் முகப்புத்தக சுவற்றில் எழுதிய பின்வரும் கருத்துக்கள் நிச்சயம் எனக்கு எனர்ஜி டானிக்…
அஜயன் பாலா ஷேர் செய்திருந்த சிறுகதையின் மூலம் பிரவீன் குமார் அறிமுகம் ஆனார். அஜயன் மூலம் அறிமுகம் ஆகும் இரண்டாவது நண்பர் இவர். (முதல் நண்பர் மகிழம் சித்த மருத்துவமணை சிவக்குமார்) அதென்னவோ சேலத்து நண்பர்களை இங்கே இருக்கும் என்னைப் போன்றவர்களை விட அஜயன் பாலா அதிகம் பேரைத் தெரிந்தும் தொடர்பிலும் இருக்கிறாரே என்று நினைக்கும் போது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது! எப்படி பாலா?
பிரவீனின் சாய்ந்து சாய்ந்து அவள் பார்த்த போது என்ற அவருடைய முதல் சிறுகதையைப் படித்தேன். கதை ஓரளவு வெண்ணிற இரவுகளை நினைவுபடுத்துகிறது. போனில் பேசியபோது அவர் உண்மையில் வெண்ணிற இரவுகள் கதையைப் படித்ததில்லை என்று தெரிந்தது. வெரிகுட் ஒருவர் முதல் கதையிலேயே தாஸ்தாவெஸ்கியை நினைவு படுத்துகிறார் என்றால் நிச்சயம் இவரிடம் நிறைய எதிர்பார்க்கலாம்.
அந்த சிறுகதையை படிக்க – http://www.cpraveen.com/suvadugal/saindhu-saindhu-short-story/
————————————————————————————————————————————-
ஒரு கிறிஸ்டியன் ஸ்கூலில் ஒரு மீட்டிங் காரணமாக என்னை அழைத்திருந்தார்கள். மீட்டிங் முடிந்து வெளிய வந்தேன். அப்போது மைதானத்தில் அனைத்து குழந்தைகளும் Culturals ப்ராக்டிஸ் செய்துக்கொண்டு இருந்தார்கள். நான் கூலர்ஸ் மாட்டிக்கொண்டு தூரத்தில் நிறுத்தி இருந்த என்னுடய வாகனம் நோக்கி நடந்தேன். திடீரென அருகில் ஒரு சிறுவன் என்னை நோக்கி வேக வேகமாய் வந்தான். எதோ என்னிடம் சொல்ல வருகிறான் என்று அவனிடம் திரும்பினேன்..
“நீங்க துப்பாக்கி விஜய் மாதிரியே ஸ்டைலா இருக்கீங்க… Father….”
“தம்பி.. I am not Father.. டோன்ட் கால் மே Father!!!”
“ஓகே Father… டா..டா.. Bye Father ” என்று சொல்லி விட்டு விருட்டென அங்கிருந்து கிளம்பிவிட்டான்.
அவ்வவ்வ்வ்வவ்வ்வ்வ்………………