பிப்ரவரி 27 அன்று, சேலம் சோனா தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் உள்ள எம்.பி.ஏ பிரிவில் தொடங்கப்பட இருந்த “மார்கடிங் க்ளப்” துவக்க விழாவிற்கு சிறப்பு விருந்தினராக அழைக்கப்பட்டு இருந்தேன். கூகிள் அட்வோர்ட்ஸ் (Google Adwords)துறையில் சேவை நிறுவனம் நடத்தி வருவதாலும், கூகிள் சான்றளிக்கப்பட்ட நிபுணன் என்பதாலும் அதை பற்றி எம்.பி.ஏ மாணவர்களிடம் சிறப்பு விரிவுரையாற்ற கேட்டிருந்தார்கள். தொழில்நுட்ப விஷயம் என்பதால் பிரசன்டேசன் இல்லாமல் பேசினால் மொக்கை போட்டுவிடும் என்பதால் கொஞ்சம் அதற்காக நேரம் ஒதுக்கி தயார் படுத்த வேண்டியிருந்தது.
ஆனால் நேரமினை காரணமாக ஒரு வாரம் கிடைத்தும் வழக்கம் போல் கடைசி நாள், கடைசி நிமிட பரபரப்பில் தான் அது தயாரானது. மாணவர்கள் என்பதால் கொஞ்சம் அதிகம் சிரத்தை எடுத்துக்கொண்டு அவர்களுக்கு எளிதாக புரியுமாறும், ஆவலை தூண்டுமாறும் கொஞ்சம் நகைச்சுவை சிந்தனை அதில் புகுத்த வேண்டியிருந்தது. தவறினால் நாம் மட்டும் தனியாய் சுவரை பார்த்து பேசிக்கொண்டு இருக்க வேண்டி நேரிடும். மாணவனாய் இருக்கும் கஷ்டம் மாணவனாய் இருந்தால் தான் தெரியும்.
ஆனால் எப்போதும் மாணவர்களிடம் கலந்துரையாடுவது மிகவும் எனர்ஜிடிக்காண அனுபவம். அதுமட்டும் இல்லமால் மிகவும் மனநிறைவானதும் கூட. நம்மால் ஒருவர் ஆர்வம் பெற்று அதை கற்றுணர்ந்து வாழ்க்கையில் பயனுற்றால் அந்த மனநிறைவு வேறு எதிலும் நிச்சயம் கிடைக்காது.
சுமார் ஆறு வருடம் இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன். ஆர்குட் பிரபலமாய் இருந்த நேரம். ஆத்தூரில் இருந்து ஒரு பள்ளி மாணவன் என்னை அதில் விடாமல் பலமுறை தொடர்பு கொண்டதாய் நினைவு. என்னை பற்றி இணையத்தில் அறிந்துக்கொண்டு ஏதோ ஒரு உந்துதலில் என்னை பார்க்க விரும்பினான். இணையத்தில் இப்படி எனக்கு அடிக்கடி பல புதுப்புது தொடர்புகள் வரும். அவ்வபோது தொலைப்பேசிகளும் கூட வரும்.
ஏதோ ஒரு காரணத்தால் அப்போது நான் முன் பின் தெரியாதவர்களை என்னை ஒரு போதும் சந்திக்க அனுமதித்ததில்லை. செய்துக்கொண்டு இருந்த முதல் வேலையை விட்டுவிட்டு அடுத்து பிழைக்க வழிதேடி இரவு பகலாய் வாழ்க்கை போராட்டம் நிகழ்ந்துக்கொண்டு இருந்த காலக்கட்டம். அவர்களுக்கு என்னை பற்றி நிறைய தெரிந்திருந்தாலும் எனக்கு அவர்களை பற்றி எதுவும் தெரியாது என்பதால் அது போன்ற புதிய தொடர்புகளை நான் பெரிதாய் பொருட்படுத்தவில்லை. அப்போது நான் இருபதுகளின் தொடக்கத்தில் இருந்ததும் கூட ஒரு காரணமாய் இருக்கலாம்.
சரியாக நியாபகமில்லை. என் நினைவுகளை மீண்டும் கிளறிப்பார்த்தே இதை எழுதுகிறேன். ஒரு நாள் அந்த மாணவனின் அப்பா என்னை போனில் தொடர்பு கொண்டார். அவர்கள் குடும்பத்துடன் சேலம் வந்திருப்பதாகவும், தன் மகன் என்னை பற்றி நிறைய அவரிடம் சொல்லி இருப்பதாகவும், என்னை இன்று பார்த்தே தீரவேண்டும் என்று விரும்புவதாகவும் தன்மையுடன் கூறினார். அதுமட்டும் இல்லாமல் சேலம் அண்ணா பூங்காவில் எனக்காக காத்திருப்பதாகவும் கூறினார். தவிர்க்கமுடியாத அன்பின் அழைப்பு.
நான் அங்கு சென்று அவர்களை அன்று சந்தித்தது அவர்களுக்கு மிகுந்த மனமகிழ்ச்சி அளித்தது என்பது மட்டும் இன்னும் எனக்கு நியாபகம் இருக்கிறது. ஆனால் அன்று அவர்களிடம் என்ன பேசினேன், என்ன நடந்தது என்று சுத்தமாய் நினைவில்லை. அதன் பிறகு இணயத்தில் அந்த மாணவன் என்னை ஓரிருமுறை தொடர்பு கொண்டான். அவ்வளவே!
பல வருடங்கள் கடந்துவிட்டது. திடீரென மூன்று நாட்களுக்கு முன்னர். அதாவது சோனா கல்லூரியில் சிறப்புரை ஆற்றிய இரண்டொரு நாளில் முகபுத்தகத்தில் அந்த பையனிடம் இருந்து ஒரு மெசேஜ் வந்து இருந்தது.
Conversation started Sunday
Shafi Ahamed
02/03/2014 13:00I don’t think you remember me.. Me and my Dad met you once in Salem. I am a Google Certified professional working as a Digital Marketing Manager in XXX, Chennai
Because of you, I did this certification and completed successfully.
Thanks for it Sir
காலம் சில நேரங்களில் நம் சாதாரண செயல்களை கூட மிகவும் அர்த்தமுள்ளதாக்கி விடுகிறது. பொறுப்புகளை உணரச்செய்து விடுகிறது. “மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது, ஏதேனும் உதவி தேவைபட்டால் கண்டிப்பாக என்னை தொடர்புகொள்ளவும். வாழ்த்துக்கள்!” என்று சுருக்கமாய் பதில் அளித்தேன். அந்த நாள் மிகுந்த மனநிறைவுடன் முடிந்தது!
